توسعه روزافزون علم پزشکی و پیشرفت در پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری ها مرهون تلاش های پیشگامان طب سنتی در سراسر کره خاکی است.

در میان کشورهای کهن طب سنتی اسلامی و طب ایرانی و طب سنتی چینی اثرگذاری ویژه ای بر روند توسعه و تکمیل علم پزشکی داشته است.

مبانی نظری طب اسلامی ایرانی و طب چینی اگرچه با ساختار و نظریه های متفاوت شکل گرفته است،

اما گذری بر تاریخ پزشکی و بررسی متون هر یک نشان دهنده اثرات متقابل این دو طب سنتی بر یکدیگر است.

طب بوعلی در این بخش به تاریخچه و مفهوم طب سنتی چینی پرداخته است

طب سنتی چینی(TCM) که طب شرقی یا طب آسیایی نیز نامیده می‌شود،

شامل طب سوزنی، یکی از قدیمی‌ترین و شایع‌ترین داروهای درمان طبیعی مورد استفاده در جهان است و ریشه در چین باستان دارد.

پزشکان TCM از گیاهان دارویی، طب سوزنی و دیگر روش‌ها برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها استفاده می‌کنند.

طب سنتی در چین بر مبنای این فلسفه است که انسان و طبیعت بخشی از جهان کل هستند.

طب سنتی در چین بر پایه‌ی اعتقاد به یک نیروی انرژی است که «چی» نامیده می‌شود.

در یک بدن سالم، این نیرو به صورت آرام و قوی در بدن جریان می‌یابد. اگر این نیرو ضعیف شود ممکن است موجب بیماری شود